‘Kızıl’ elmas

‘Bursaspor’ demek, umut demektir…

Yeşil ve beyazın yan yana geldiği yerde ümitsizlik kavramı sadece patinaj yapabilir…

Gün geçtikte Bursa’da nefes alıp veren herkesin daha fazla inandığı bir gerçek var…

Sanırım, “ O sene, bu sene”…
2010’da en son bu cümle söylendiğinde Turkcell Süper Lig’de şampiyonluk ipini Bursaspor göğüslemişti.

Kaseti biraz daha geri sarmak icap ederse,

Bursaspor, bugünkü adıyla Süper Lig’den düşmüştü… Takvimler de 2004’ü gösteriyordu…

Bir boşa geçen sezonun ardından bir sihirli değnek lazımdı…

Karizması, babacanlığı ve lider yapısıyla sazı eline aldı.

Reklam panolarını ‘pas’ geçen firmalara alışmıştı şehir…

Ama bir telefonla donatılan ulusal reklamları görmemişti.

İşte ‘Kızıl’ elmas kendisini yavaş yavaş göstermeye başlamıştı.

“Süper Lig’e Büyük Yürüyüş” sloganıyla dev isimleri yönetime topladı.

Dev isimler takıma da monte edildi.

Teknik kadro da aynı dev’likteydi.

Kelimenin tam anlamıyla Timsah gibi yükseldi Süper Lig’e Bursaspor…

Levent Kızıl efsaneler arasına adını yazdırmıştı.

Bakmayın siz birkaç kişinin, kendisi hakkında atıp tutmalarına…

Meyve veren ağacı taş yağmuruna tutmalarına…

Ama küstürdüler tabi, dağ olsa yıkılırdı!

Yine de uzak kalmadı Bursaspor’a… Frutti Extra markasıyla Euro-Cup finali gördü Uludağ İçecek…

Yine başarının yanında konuşlanmışlardı…

Ve inanç, demek ki harbiden yani yürekten inandılar bu sene…

Yine ‘sırt’landılar Bursaspor’u…

Dağ gibi arkasına geçtiler…

10 milyon lira gibi bu lige fazla bir miktarla selam verdiler…

Şampiyonluk tohumları ekiliyor dostlar…

Bu ağaç bu sene çok meyve verecek…

‘Kızıl’ elmas yine ışıltılarını saçıverecek!