Nerede o eski ramazanlar?

Nerede çocukluğumdaki, gençliğimdeki Ramazanlar gerçekten çok güzeldi.. İnsanlar değişti, dumura uğrayan duygular ve tüm güzellikleri yitirdik.. Eskiden ramazan demek paylaşmak(tı), neşe, telaş(tı).Evlerde pişirilen yemekler yakın komşulara dağıtılırdı. Şimdi ise bir enstrüman oldu Ramazan.

Oysa gizlidir ibadet, Allah da gizliliği ve erdemi sever. Şimdi bir bakıyorsunuz sosyal medya da Başkanlar akşama teravi  namazına şu camideyiz diye duyuru yaptıklarını görüyorum. Gittikleri Camilerde hep zengin mahallelerin camileri…Ya arkadaş biraz da şöyle kırsal kesimdeki, garibanların olduğu mahalledeki camilere gidin de hatta o gün iftarı o mahallelerde insanlarla açın… Aylarca et yemeyen, tatlı yemeyen insanlar var. Hiç değilse ramazandan ramazana yesinler etleri veya tatlıları.

Merhamet, acıma, paylaşma ve vermektir ramazan biraz da… Marifet bütün gün salt aç kalıp da delicesine yemek değildir iftarda. Marifet az yiyip de çok düşünmektir iftarda. Düşünmektir inceden, paylaşmaktır karınca kararından. Sen yerken alasından aç ise komşun yoksulluktan. Bir damla su azıcık aş için, çırpınıyorsa kuşun, kurdun ve bir küçük çocuk ağlıyorsa sevgiden yoksun. Nasıl içersin soğuk şerbettin ve suyu..

Başka zamanlar neyse de şu mübarek ramazan ayında şatafatlı iftar sofralarını sosyal medyada paylaşanlara gerçekten kızıyorum. Yapmayın arkadaşlar lütfen yapmayın. Paylaşmayın o çay bardağını koyacak yer bulamayan masalardaki yemek içecek çeşitlerinin olduğu görüntüleri. Olanı var, olmayanı var, bulanı var bulamayanı var. Yiyeni var, yiyemeyeni var. Yiyin için afiyet olsun ama bunu herkesin gözüne soka soka sosyal medyada  paylaşmanın kime ne faydası var ki..

Ramazan ayı bizler için çok kutsal ve dingin bir aydır. Bir o kadar da anlamı olan bir aydır kavramını bilenler için. Dinimize vermek çok önemli bir olgudur. Yoksula, garibana, açlara herkese vermek ve şefkat ve sevgi ayıdır. Bu kutsal ayı herkesin anlamını ve içeriğini kavrayarak, düşünerek idrak etmesini diliyorum...